Sunshine state
Door: Marieke Schipperen
Blijf op de hoogte en volg Marieke
23 Januari 2016 | Verenigde Staten, Pensacola
Hoi!
Omdat ik tegen iedereen die ik zo wat ken had beloofd dat ik wel een blog bij zou houden dacht ik er maar eens aan te beginnen.
2 Januari was waarschijnlijk een van de gekste dagen die ik heb meegemaakt tot nu toe, vroeg in de ochtend naar schiphol toe en afscheid nemen van mijn vriend en mijn ouders. Afscheid nemen is nooit leuk maar eenmaal na de douane was ik al flink gekalmeerd. Het was een van de dingen waar ik het meest onzeker over was aangezien ik nog nooit alleen had gevlogen maar het was allemaal zó simpel.
Ik vloog met Delta heen en had helaas geen plek aan het raam, wat ik eigenlijk heel erg rot vond aangezien je wel 9 uur in dat vliegtuig zit. Wat we gelukkig wel hadden waren die leuke interactieve tv's die zowat alle films van de laatste 5 jaar erop hebben staan (En ook spelletjes!).
Toch vond ik dat de vlucht erg lang duurde, ik kon moeilijk slapen en aan mijn buren had ik niet zoveel. Ook had ik het ultieme geluk dat er een huilende baby achter me zat voor de hele reis, niet dat die baby er iets aan kon doen maar het helpt niet echt met slapen.
In Atlanta aangekomen had ik gelijk een aantal vragen die in me opkwamen:
- Waarom zijn de wc's zo laag?
- Waarom zijn de wc hokjes zo half open?
- Hoe werkt het slot hier op de deur?
(Ik voelde me voor een goede paar uur echt heel erg dom en verbijsterd over alles)
Wat me ook erg opviel was dat mensen hier erg vriendelijk zijn, toen ik aankwam in Atlanta kwamen er gelijk mensen van het vliegveld naar me toe om te vragen of ik alles kon vinden en of ze me konden helpen. Eveneens de taxi chauffeur van het hotel, ik heb mijn eigen koffer 0 keer in de taxi hoeven te tillen aangezien dat allemaal gedaan werd.
De volgende dag had ik de vlucht naar Pensacola, ik dus om kwart over 4 lekker vroeg naar het vliegveld van Atlanta toe. En dat vliegveld is dus echt enorm, maar dan ook enorm groot. Zo groot dat je zegmaar met een metro naar verschillende terminals gaat en dan zijn de terminals nog steeds even groot als Schiphol ongeveer (misschien iets te overdreven, maar wel erg groot!). Gelukkig was alles goed aangegeven en was alles makkelijk te vinden.
Toen aangekomen in Pensacola had ik heel wat anders verwacht dan wat ik aantrof. Ik dacht, Florida, Sunshine state en alles.. maar het weer viel me vrij tegen. Het was een beetje zonnig maar totaal niet warm, het was rond de 12 graden (wat het nu nog steeds is, en in de nacht vriest het gewoon).
School was prachtig toen ik er voor het eerst aankwam. Je weet vast allemaal wel dat als je een Amerikaanse film kijkt en ze hebben een campus en allemaal gebouwen en dat, je hebt nu vast een beeld in je hoofd. Dát is het.
Er staan overal bomen, Campus is mega groot. Ja echt waar ik zou niet overdrijven als ik zeg een kwart van Raamsdonksveer. Maar hier is dat allemaal best wel normaal aangezien iedereen hier een auto heeft. Over auto's gesproken, ik heb lekker een fiets gehuurd aangezien ik altijd Nederlander blijf en ik mis mijn fiets.
De klassen die ik heb zijn:
- General psychology
- Writing for PR
- Industrial psychology
- Media Relations
- Crisis management
Het is allemaal niet erg moeilijk moet ik eerlijk toegeven, de lessen duren ook totaal niet lang. Het enige wat vervelend is, is dat je erg veel huiswerk krijgt. In Nederland op het HBO heb je projecten wat je aan het eind van het blok af moet hebben en hier heb je gewoon iedere week huiswerk en om de zoveel weken examens.
Enfin, ik ga mijn was maar eens doen en daarna naar de sportschool (Wat gratis is :D).
Ik zal proberen het een beetje bij te houden, ik kan alleen niks beloven!
Xxx
Marieke
P.s. Zal wat foto's uploaden van alles, zal hier ook vast wel ergens te vinden zijn.
Omdat ik tegen iedereen die ik zo wat ken had beloofd dat ik wel een blog bij zou houden dacht ik er maar eens aan te beginnen.
2 Januari was waarschijnlijk een van de gekste dagen die ik heb meegemaakt tot nu toe, vroeg in de ochtend naar schiphol toe en afscheid nemen van mijn vriend en mijn ouders. Afscheid nemen is nooit leuk maar eenmaal na de douane was ik al flink gekalmeerd. Het was een van de dingen waar ik het meest onzeker over was aangezien ik nog nooit alleen had gevlogen maar het was allemaal zó simpel.
Ik vloog met Delta heen en had helaas geen plek aan het raam, wat ik eigenlijk heel erg rot vond aangezien je wel 9 uur in dat vliegtuig zit. Wat we gelukkig wel hadden waren die leuke interactieve tv's die zowat alle films van de laatste 5 jaar erop hebben staan (En ook spelletjes!).
Toch vond ik dat de vlucht erg lang duurde, ik kon moeilijk slapen en aan mijn buren had ik niet zoveel. Ook had ik het ultieme geluk dat er een huilende baby achter me zat voor de hele reis, niet dat die baby er iets aan kon doen maar het helpt niet echt met slapen.
In Atlanta aangekomen had ik gelijk een aantal vragen die in me opkwamen:
- Waarom zijn de wc's zo laag?
- Waarom zijn de wc hokjes zo half open?
- Hoe werkt het slot hier op de deur?
(Ik voelde me voor een goede paar uur echt heel erg dom en verbijsterd over alles)
Wat me ook erg opviel was dat mensen hier erg vriendelijk zijn, toen ik aankwam in Atlanta kwamen er gelijk mensen van het vliegveld naar me toe om te vragen of ik alles kon vinden en of ze me konden helpen. Eveneens de taxi chauffeur van het hotel, ik heb mijn eigen koffer 0 keer in de taxi hoeven te tillen aangezien dat allemaal gedaan werd.
De volgende dag had ik de vlucht naar Pensacola, ik dus om kwart over 4 lekker vroeg naar het vliegveld van Atlanta toe. En dat vliegveld is dus echt enorm, maar dan ook enorm groot. Zo groot dat je zegmaar met een metro naar verschillende terminals gaat en dan zijn de terminals nog steeds even groot als Schiphol ongeveer (misschien iets te overdreven, maar wel erg groot!). Gelukkig was alles goed aangegeven en was alles makkelijk te vinden.
Toen aangekomen in Pensacola had ik heel wat anders verwacht dan wat ik aantrof. Ik dacht, Florida, Sunshine state en alles.. maar het weer viel me vrij tegen. Het was een beetje zonnig maar totaal niet warm, het was rond de 12 graden (wat het nu nog steeds is, en in de nacht vriest het gewoon).
School was prachtig toen ik er voor het eerst aankwam. Je weet vast allemaal wel dat als je een Amerikaanse film kijkt en ze hebben een campus en allemaal gebouwen en dat, je hebt nu vast een beeld in je hoofd. Dát is het.
Er staan overal bomen, Campus is mega groot. Ja echt waar ik zou niet overdrijven als ik zeg een kwart van Raamsdonksveer. Maar hier is dat allemaal best wel normaal aangezien iedereen hier een auto heeft. Over auto's gesproken, ik heb lekker een fiets gehuurd aangezien ik altijd Nederlander blijf en ik mis mijn fiets.
De klassen die ik heb zijn:
- General psychology
- Writing for PR
- Industrial psychology
- Media Relations
- Crisis management
Het is allemaal niet erg moeilijk moet ik eerlijk toegeven, de lessen duren ook totaal niet lang. Het enige wat vervelend is, is dat je erg veel huiswerk krijgt. In Nederland op het HBO heb je projecten wat je aan het eind van het blok af moet hebben en hier heb je gewoon iedere week huiswerk en om de zoveel weken examens.
Enfin, ik ga mijn was maar eens doen en daarna naar de sportschool (Wat gratis is :D).
Ik zal proberen het een beetje bij te houden, ik kan alleen niks beloven!
Xxx
Marieke
P.s. Zal wat foto's uploaden van alles, zal hier ook vast wel ergens te vinden zijn.
-
23 Januari 2016 - 20:25
Carla:
Proberen te blijven bloggen hoor Marieke...hoop dat je snel je draai hebt gevonden...dikke knuffel x -
23 Januari 2016 - 20:37
Marion:
Zijn er ook antwoorden op de eerste vragen over de wc's haha
Hoop dat je daar eenfijne tijd hebt X -
24 Januari 2016 - 00:25
Perry:
Goed gedaan hoor wij horen het wel weer -
24 Januari 2016 - 00:42
Jolanda:
Mooi verhaal marieke.. -
31 Januari 2016 - 05:16
Ilonka:
Wel blijven schrijven hoor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
